Ἡ ἐλευθερία, κυρίαρχο καὶ πρωταγωνιστικὸ σημεῖο τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, ἡ ὁποία δημιουργήθηκε μέσα στὸ ἑλληνικὸ πολιτισμικὸ πρότυπο, τοποθετοῦνταν στὸ κέντρο τῆς πολιτικῆς τοῦ Ἀλέξανδρου. Ἡ στρατιωτικὴ ἣττα, ἡ συμμαχία μὲ τοὺς Πέρσες, δὲν στάθηκαν ἐμπόδια γιὰ τὸν Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος πίστευε ὅτι δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐξουσιάσει μὲ τὴ σκληρὴ καταπίεση καὶ τὴ σκλαβιά, αὐτὰ ποὺ χρησιμοποιοῦσαν γιὰ αἰῶνες οἱ προκάτοχοί του στὴν Ἀσία.
Ἡ εὐφυΐα του ἦταν μοναδική, εἶχε ἄλλωστε μάθει ἀπὸ τὸν Ἀριστοτέλη νὰ ἐκτιμᾶ τὴ δύναμη τοῦ νοῦ. Μὲ ἄξονα τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμό, ἀφοῦ ἀπελευθέρωνε τοὺς λαοὺς μετὰ ἀπὸ τὴ μακροχρόνια κατοχὴ τῶν Περσῶν, σεβόταν τὶς παραδόσεις, τὸν πολιτισμό, τὰ ἤθη, προτάσσοντας νέες ἀξίες, τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα καὶ τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμό.
Ἡ συμβολή του στὸ πρότυπο διοίκησης τῶν ἀπελευθερωμένων ἑλληνικῶν καὶ μὴ πόλεων εἶναι ἐξαιρετική. Ἐλευθέρωσε ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν περσικὸ ζυγὸ καὶ κέρδισε τὴν ὑποστήριξη χωρῶν. Ἀνέτρεψε τὴν ὀλιγαρχικὴ φιλοπερσικὴ πολιτεία, ἔφερε πίσω τοὺς ἐξόριστους καὶ ἐγκαθίδρυσε δημοκρατία, χωρὶς διάθεση ἐκδίκησης. Ὅταν οἱ δημοκρατικοὶ ἄρχισαν νὰ σκοτώνουν τοὺς ἀντιπάλους, ὁ Ἀλέξανδρος τοὺς σταμάτησε, ὅπως ἀναφέρει ὁ Χάμοντ, «ἀντιλαμβανόμενος ὅτι, ἂν δινόταν ἄδεια στοὺς ἀνθρώπους, αὐτοὶ θὰ σκότωναν ἀδιακρίτως ἀθώους καὶ ἐνόχους, ἀπὸ προσωπικὸ μίσος ἢ γιὰ νὰ πάρουν τὴν περιουσία τους». Ἡ στάση τοῦ Ἀλέξανδρου ἐναντίον τῶν ἐμφύλιων πολέμων ἐπαινέθηκε πολὺ στὴν ἐποχή του καὶ ἀποτελοῦσε τὸ σημαντικότερο χαρακτηριστικὸ τῶν σχέσεών του μὲ τὶς ἑλληνικὲς πόλεις-κράτη.
Νόμισμα τῆς ἐποχῆς τοῦ Πτολεμαίου μὲ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο φορώντας ἕνα τριχωτὸ κεφαλῆς ἐλέφαντα, σύμβολο τῆς κατάκτησης τῆς Ἰνδίας.
Ὁ Ἀλέξανδρος εἶχε στόχο νὰ ἐπιβάλει τοὺς κανόνες του, ὅπου κάθε ἄνθρωπος θὰ ἀποτελοῦσε ἀντικείμενο σεβασμοῦ καὶ καλῆς συμπεριφορᾶς. Μὲ τὶς ἑλληνικὲς πόλεις ἐπικοινωνοῦσε προσωπικὰ καὶ τὶς ἐξαιροῦσε ἀπὸ τὴν πληρωμὴ φόρου. Ὁ ἴδιος δὲ σκέφτηκε μόνο τὴ στρατιωτικὴ ὑπεροχὴ καὶ κυριαρχία. Εἶχε μιὰ πολιτισμικὴ καταγωγή, ὅπου ἡ ἐπιστήμη καὶ ἡ γνώση ἀποτελοῦσε καθημερινότητα.
Τὸν στρατὸ καὶ τὸν στόλο τῶν Ἑλλήνων τοὺς συνόδευαν ἐπιστήμονες ποὺ στήριξαν ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή, ἀπὸ τὴν πλευρά τους, τὴν ἐκστρατεία.
Ἡ γεωγραφία καὶ ἄλλες ἐπιστῆμες ἀποκόμισαν σημαντικὰ κέρδη ἀπὸ τὴν ἐκστρατεία τοῦ Ἀλέξανδρου, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα χρησιμοποιοῦνται ἀκόμη καὶ σήμερα.
Ἡ ἐπιρροή του στὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν ἐκπαίδευση εἶναι ζωντανὴ μέχρι σήμερα, ἀπὸ τὴν Ἀσία μέχρι τὴν Εὐρώπη.
